تاثیر گروه درمانی مدیریت استرس بر رضایت شغلی و سلامت عمومی پرستاران

زمینه و هدف: مدیریت استرس یکی از روش های اثرگذار بر سلامت و رضایت شغلی کارکنان حوزه ی سلامت است. تاثیر مدیریت استرس به شیوه ی گروه درمانی روشی است که کمتر در امر سلامت و رضایت کارکنان به آن پرداخته شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر گروه درمانی مدیریت استرس بر رضایت شغلی و سلامت عمومی پرستاران صورت گرفته است. روش ها: این مطالعه ی نیمه تجربی بر روی 20 نفر از پرستاران بیمارستان نهم دی شهرستان تربت حیدریه انجام شده است. در شروع مطالعه پرسش نامه های استاندارد رضایت شغلی لینز و سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر توسط گروه مداخله و گروه کنترل تکمیل شد. گروه مداخله در 8 جلسه گروه درمانی مدیریت استرس شرکت داده شد و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. پس از پایان آخرین جلسه گروه درمانی، هر دو گروه مجددا پرسشنامه ها را تکمیل کردند. تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون تی مستقل و زوجی انجام شد. نتایج: میانگین و انحراف معیار سنی شرکت کنندگان 7.50±38 سال بود. دو گروه قبل از مطالعه تفاوت معناداری از نظر متغیرهای زمینه ای نداشتند. در ابتدای پژوهش نمره ی رضایت شغلی و سلامت عمومی در گروه مداخله و کنترل تفاوتی با هم نداشتند (0.05p>). تفاوت معنادار آماری در رضایت شغلی و سلامت عمومی گروه کنترل، قبل و بعد از انجام پژوهش دیده نشد، اما در گروه مداخله تفاوت معناداری بین دو متغیر ذکر شده وجود داشت (0.05p<). گروه درمانی مدیریت استرس موجب افزایش رضایت شغلی و سلامت عمومی در پرستاران شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه پیشنهاد می شود با به کار گیری روش های مدیریت استرس در میان پرستاران، زمینه ی افزایش رضایت شغلی و سلامت عمومی آنان فراهم گردد.